Charakterystyka żwiru drogowego

Żwir jest kruszywem naturalnym o ziarnach określonej wielkości w luźnej postaci. Powszechnie używa się go jako składnik betonów towarowych oraz jako materiał w różnych pracach związanych z budownictwem dróg. Aby lepiej można było określić jego jakość w stosunku do zastosowania, wraz z innymi kruszywami został sprecyzowany z unijnych normach.

Rodzaje kruszyw stosowanych w budownictwie drogowym

Rozwój budownictwa drogowego jest na tyle istotny dla współczesnej gospodarki, że poszukiwane w tym celu kruszywa powinny być odpowiedniej klasy. Oferowane w Polsce materiały są bardzo różne, dlatego jeśli zamierzamy nabyć kruszywa wysokiej jakości, niezbędny jest dostawca, który pozyska je ze sprawdzonego źródła. Muszą one być wytrzymałe i przy tym powinny charakteryzować się dużym współczynnikiem tarcia. Kruszywa wykorzystywane w budownictwie można podzielić na naturalne oraz sztuczne. Kruszywa naturalne dodatkowo dzielą się na łamane, które otrzymuje się przez mechaniczne rozdrobnienie skał, oraz żwirowe, czyli naturalnego pochodzenia okruchową skałę osadową w luźnej postaci. Przy budowie dróg powszechnie wykorzystuje się żwir oraz grys.

Skąd pochodzi żwir?

Żwir składa się z różnych skał i minerałów o średnicy sięgającej od 2 mm do kilku cm, dlatego też zalicza się go do materiałów gruboziarnistych. W budownictwie żwirem nazywane jest kruszywo naturalne, którego ziarna mieszczą się w granicach do 63 mm. Może być on pochodzenia morskiego, rzecznego, jeziornego lub polodowcowego. Występuje na terenie niemal całej Polski, choć najczęściej wydobywa się go z dna rzek. Szczególnie bogatym źródłem jest Wisła. Ziarna żwiru przeważnie są zaokrąglone. Specjalista z firmy Wikrusz w Miedznej dodaje:

Żwiru używa się m.in. jako składnika betonów towarowych i mas bitumicznych na nawierzchnie dróg oraz materiału na podbudowy, nasypy i umocnienia gruntów.

Normy określające przeznaczenie kruszywa

Żwir przeznaczony do budowy dróg powinien spełniać wymagania polskich norm, które zostały ujednolicone z normami europejskimi. Kruszywa z przeznaczeniem do produkcji betonu opisuje norma PN-EN 12620. Kruszywa do niezwiązanych i hydraulicznie związanych materiałów stosowanych w obiektach budowlanych i budownictwie drogowym powinny posiadać normę PN-EN 13242. Natomiast kruszywa do mieszanek bitumicznych i powierzchniowych utrwaleń stosowanych na drogach oraz innych powierzchniach przeznaczonych do ruchu obowiązuje norma PN-EN 13043.